ISTNIEJĄ DWA PRZYPADKI, KIEDY MOŻNA UŻYTKOWAĆ ZAREJESTROWANY ZA GRANICĄ SAMOCHÓD BEZ KONIECZNOŚCI PŁACENIA CŁA I PRZEREJESTROWYWANIA POJAZDU NA NORWESKIE TABLICE:
I. PRZYPADEK PIERWSZY - „PENDLERE” - OSOBY PODRÓŻUJĄCE W CELACH ZAROBKOWYCH MIĘDZY NORWEGIĄ A POLSKĄ (paragraf 3 rozporządzenia)
Przypadek ten dotyczy osób, które mieszkają w Norwegii tymczasowo i podróżują zarobkowo między Norwegią a innym krajem (np. Polską).
Obowiązują różne wymogi wobec osób samotnych i osób posiadających rodzinę
UWAGA! Pojęcie „pendler” w ujęciu Urzędu Celnego nie pokrywa się z pojęciem „pendler” stosowanym przez Urząd Skarbowy! Dotyczy to zwłaszcza osób samotnych.
a) Osoby samotne:
*
Dana osoba musi albo dojeżdżać do pracy z zagranicy codziennie, albo przebywać za granicą (poza Norwegią) przynajmniej 185 dni w ciągu 12 miesięcy.
*
Osoba ta nie może być zameldowana w norweskim rejestrze ludności.
b) Osoby pracujące w Norwegii i prowadzące za granicą wspólne gospodarstwo domowe wraz ze współmałżonkiem lub dziećmi poniżej 18 roku życia:
*
Współmałżonek i/lub dzieci przebywają za granicą - nie mogą być zameldowani w norweskim rejestrze ludności.
*
Osoba pracująca w Norwegii regularnie odwiedza rodzinę pozostającą za granicą, zazwyczaj conajmniej raz w miesiącu.
Jeśli spełnia się powyższe warunki, nie trzeba ubiegać się w Urzędzie Celnym o zezwolenie na użytkowanie pojazdu zarejestrowanego za granicą/dopuszczenie do ruchu (kjøretillatelse), ale trzeba mieć w pojeździe dokumentację, pozwalającą stwierdzić, że ma się prawo do takiego użytkowania.
Dokumentacja
Stosowna dokumentacja to np: atest z Rejestru ludności (folkeregisteret), kontrakt na wynajem mieszkania w Polsce, umowa o pracę (wskazująca, że przebywa się w Norwegii krócej niż 185 dni w roku lub że pracuje się w systemie pracy ze średnim przeliczaniem czasu pracy, by móc regularnie jeździć do rodziny do Polski), akt ślubu, zaświadczenie o wspólnym zameldowaniu ze współmałżonkiem i/lub dziećmi, dokumenty skarbowe (wykazujące, ile czasu przebywało się w Norwegii), czy inne dokumenty, za pomocą którym można wykazać, że jest się „pendlerem”.
Wszystkie dokumenty muszą zawierać datę i podpis/pieczątkę.
II. PRZYPADEK DRUGI – POBYT TYMCZASOWY (paragraf 4 rozporządzenia)
Osoba spełniająca warunek pobytu czasowego w Norwegii może sprowadzić
pojazd zarejestrowany w innym państwie i czasowo używać pojazd ten w
Norwegii bez obowiązku uiszczenia opłat. Za początek pobytu czasowego
uznaje się chwilę przybycia osoby do Norwegii (data przyjazdu), a nie datę
sprowadzenia pojazdu.
Osoba, która będzie czasowo zamieszkiwać lub przebywać w Norwegii przez
okres do jednego roku, może co do zasady sprowadzić i używać pojazd
zarejestrowany w innym państwie bez uiszczenia opłat; jest również zwolniona z
obowiązku wystąpienia do Służb Celnych (Tollvesenet) o wydanie dopuszczenia
do ruchu. W tym wypadku wymaga się zdolności udokumentowania czasowego
charakteru pobytu, jak i również tego, że pobyt nie przekroczy jednego roku od
daty przyjazdu. Zaleca się posiadanie w pojeździe koniecznej dokumentacji
(patrz przykłady poniżej), która między innymi zawiera informację o dacie
przyjazdu osoby do Norwegii oraz o zakończeniu pobytu w Norwegii.
Jeżeli pobyt osoby pierwotnie zaplanowany na okres do jednego roku został
przedłużony na okres do dwóch lat, należy wystąpić do Służb Celnych
(Tollvesenet) o wydanie dopuszczenia do ruchu. Wniosek należy złożyć przed
upływem roku od rozpoczęcia pobytu w Norwegii.
Jeżeli w chwili przyjazdu do Norwegii osoba wie i jest w stanie udokumentować,
że pobyt w Norwegii będzie mieć charakter czasowy i nie przekroczy dwóch lat,
należy przed upływem roku od rozpoczęcia pobytu w Norwegii wystąpić do Służb
Celnych (Tollvesenet) o wydanie dopuszczenia do ruchu. W tym wypadku osoba
musi być w stanie udokumentować, zarówno w chwili przyjazdu, jak i w ciągu
pierwszego roku pobytu, że pobyt ma charakter czasowy, i że osoba wyprowadzi
się z Norwegii przed upływem dwóch lat.
Jeżeli umowa o pracę na czas określony ulegnie zmianie, w wyniku której osoba
uzyska zatrudnienie na czas nieokreślony, należy niezwłocznie skontaktować się
ze Służbami Celnymi (Tollvesenet).
Zarejestrowanie w norweskiej ewidencji ludności (folkeregister) podczas pobytu
osoby w Norwegii, nie ma żadnego wpływu na to, czy pobyt traktowany jest jako
czasowy czy też nie. Pobyt osoby w Norwegii nie może być traktowany jako
czasowy jeżeli osoba przebywała w Norwegii lub była zarejestrowana w
norweskiej ewidencji ludności (folkeregister) przez okres dłuższy niż 365 dni w
ciągu dwóch ostatnich lat przed przyjazdem do Norwegii.
Dokumentacja
Osoby muszą być w stanie udokumentować, że spełniają warunki określone
w rozporządzeniu.
W przypadku wykonywania pracy o charakterze czasowym, wymaganym
dokumentem może być umowa o pracę na czas określony. Umowa o pracę musi
określać zarówno datę rozpoczęcia, jak i datę zakończenia pracy.
Jeżeli celem przyjazdu osoby do Norwegii są studia, należy przedstawić
dokument potwierdzający przyznanie miejsca na studia.
